Kotten, 01 oktober 2020
Hallo Toepers en Ontmoetinglezers,
de vakanties zijn achter de rug en het mooie weer gaat ons verlaten maar wat hebben we toch een rare tijd achter ons en wat zal er nog in verschiet liggen. Corona, corona en nog een keer corona. Menigeen kan het woord niet meer horen, maar je hoeft de televisie of radio maar aan te zetten en we worden er weer mee geconfronteerd. Iedereen zit in hetzelfde schuitje, of we nu willen of niet. Als een struisvogel je kop in zand steken heeft totaal geen zin. Net als vele andere verenigingen hebben wij ons programma van 2020 op aan moeten passen. Na de eerste golf zitten we nu in de volgende. Door veel afspraken kwam een grote dikke streep doorheen. Geen uitvoeringen, geen filmavondje met de Toepies, geen ledenvergadering. De ledenvergadering gaan we op een andere manier tot stand brengen, de Toepies komen op een ander tijdstip nog gezellige samen om de film van hun uitvoering te bekijken en dit jaar geen uitvoeringen in het gebouw. Helaas, helaas. Volgende jaar ons jubileumjaar, hopelijk kunnen we dat wel gaan vieren, maar op welke manier? Dat is nog even koffiedik kijken. Wie had dat kunnen denken dat 2020 zo bijzonder apart jaar zou gaan vallen. Agenda’s staan minder vol met afspraken, misschien in deze “ snelle en haastige” tijden ook wel eens goed om eens niet wat te hebben en te relaxen, maar kaal is het wel. Went voor sommigen misschien ook wel, even ’s avonds thuis op de bank met een goed boek of om achterstallig werk te doen en meer qualitytime met familie door te brengen. Maar een gezellig sociaal leven is toch ook wel leuk om te hebben. Een gezellig Kottens feest wat niet door kon gaan, een feest wat verzet moet worden, maar wanneer kun en mag je het gaan inhalen? Scheelde dat we een prachtige zomer hadden, wel lekker buiten kunnen zijn. Nu ik dit stukje aan het tikken ben, schijnt het zonnetje ook lekker door mijn ramen. (en die kunnen ook een wasbeurt gebruiken, zie ik gelijk….) Maar niet zitten te miepen, we moeten er mee dealen.
Vorige week kreeg ik van de kleindochter van Jan Woordes, oud regisseur van de Toep, een hele verhuisdoos vol met toneelstukken en andere stukken over/van de Toep. Leuke stukken met aantekeningen en tekeningen. Van de winter maar eens doornemen, wie weet wat we nog tegenkomen.
Doordat veel dingen dus niet doorgaan hebben we vanuit de Toep ook niet zoveel nieuws te melden, vandaar bovenstaande prietpraat en dus sluit ik maar af met een grappig plaatje, want lachen moeten we zeker blijven doen.
Tot de volgende Ontmoeting,
groet,
Jolanda
